อมฤตพจนา

๘. ครอบครัว-ญาติมิตร (๒๐๒)

พฺรหฺมาติ มาตาปิตโร

มารดาบิดา ท่านเรียกว่าเป็นพระพรหม

๒๐๒ [๐๘.๐๑] (๒๕/๒๘๖)

∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻

คติสอนใจ

1. มารดาบิดา เรียกว่าเป็นพระพรหมเพราะท่านบันดาลชีวิตให้เราและปกป้องคุ้มครองชีวิตเรา การเคารพบูชาพ่อแม่จึงเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง
2. ความกตัญญูกตเวทีต่อบิดามารดาเป็นเรื่องสำคัญยิ่ง

อมฤตพจนา

๘. ครอบครัว-ญาติมิตร (๒๐๓)

ปุพฺพาจริยาติ วุจฺจเร

มารดาบิดา ท่านเรียกว่าเป็นบูรพาจารย์ (ครูคนแรก)

๒๐๓ [๐๘.๐๒] (๒๕/๒๘๖)

∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻

คติสอนใจ

1. แม่และพ่อเป็นครูคนแรกของทุกคน
2. แม่พ่อจะมีการศึกษาต่ำเพียงใดก็ตามลูกๆ จะดูแคลนไม่ได้ เพราะอย่างไรก็เป็นผู้มีพระคุณที่ให้กำเนิดและเป็นครูคนแรกทำให้เราเป็นเช่นวันนี้
3. ความกตัญญูกตเวทีเป็นหน้าที่ของลูกทุกคน
4. แม่พ่อเปรียบเสมือนพระอรหันต์ที่บ้าน

อมฤตพจนา

๘. ครอบครัว-ญาติมิตร (๒๐๔)

อาหุเนยฺยา จ ปุตฺตานํ 

และเรียกมารดาบิดาว่าเป็นอาหุไนยบุคคลของบุตร

๒๐๔ [๐๘.๐๓] (๒๕/๒๘๖)

∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻

คติสอนใจ

1. แม่และพ่อเป็นพระอรหันต์ของลูกๆ เพราะความรักของพ่อและแม่บริสุทธิ์ มีแต่คำว่าให้ไม่ได้หวังผลตอบแทน เปรียบเสมือนพระอรหันต์ที่จิตใจของท่านปราศจากกิเลสในความรักบริสุทธิ์ที่ให้แก่ลูก
2. ความรักของแม่พ่อมีต่อเราเพียงใดให้เปรียบเทียบกับความรักที่มีต่อลูกของเราเอง
3. การแสดงความกตัญญูกตเวทีแด่แม่พ่อเปรียบเหมือนกับเราทำบุญกับพระอรหันต์ บุญที่ได้รับจะสูงมาก
4. ในทางตรงข้ามผู้ที่ไม่เคารพบูชาแม่พ่อจะเป็นบาปที่ติดตัวไปทุกชาติ

อมฤตพจนา

๘. ครอบครัว-ญาติมิตร (๒๐๕)

สุขา มตฺเตยฺยตา โลเก 

ความเคารพรักบำรุงมารดา นำมาซึ่งความสุขในโลก

๒๐๕ [๐๘.๐๔] (๒๕/๓๓)

∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻

คติสอนใจ

1. การเลี้ยงดูแม่เป็นอย่างดีจะทำให้ชีวิตพบแต่สิ่งดีๆ
2. การเคารพรักบำรุงแม่จะเป็นตัวอย่างที่ดีให้รุ่นลูกหลานได้เห็นเป็นตัวอย่าง ครอบครัวก็จะมีความสุข
3. ห้ามพูดจาดูถูกแม่ ไม่ว่าจะอยู่ในสถานที่ใดเพราะเป็นบาปยิ่ง

อมฤตพจนา

๘. ครอบครัว-ญาติมิตร (๒๐๖)

อโถ เปตฺเตยฺยตา สุขา

การเคารพรักบำรุงบิดา ก็นำมาซึ่งความสุขในโลก

๒๐๖ [๐๘.๐๕] (๒๕/๓๓)

∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻

คติสอนใจ

1. การเลี้ยงดูพ่อเป็นอย่างดีจะทำให้ชีวิตพบแต่สิ่งดีๆ
2. การเคารพรักบำรุงพ่อจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่ลูกหลาน ทุกคนจะมีแต่ความสุข
3. การพูดจาดูถูกพ่อถือว่าเป็นบาปยิ่งนัก

อมฤตพจนา

๘. ครอบครัว-ญาติมิตร (๒๐๗)

น เต ปุตฺตา เย น ภรนฺติ ชิณฺณํ 

ลูกที่ไม่เลี้ยงพ่อแม่เมื่อแก่เฒ่า ไม่นับว่าเป็นลูก

๒๐๗ [๐๘.๐๖] (๒๘/๓๙๓)

∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻

คติสอนใจ

1. การที่ไม่เลี้ยงพ่อแม่เมื่อแก่เฒ่า จะพบโชคไม่ดีในชีวิตโดยโดนกระทำจากลูกของตัวเอง
2. คนอกตัญญู ตายไปก็ลงนรกสถานเดียว
3. ไม่สายเกินไปสำหรับการแก้ไขเพราะพ่อแม่ให้อภัยเสมอ

อมฤตพจนา

๘. ครอบครัว-ญาติมิตร (๒๐๘)

ปุตฺตา วตฺถุ มนุสฺสานํ 

ลูกเป็นหลักที่ฝากฝังของหมู่มนุษย์

(เด็กทั้งหลายเป็นฐานรองรับไว้ซึ่งมนุษยชาติ)

๒๐๘ [๐๘.๐๗] (๑๕/๑๖๕)

∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻

คติสอนใจ

1. พ่อแม่จะรักผู้เป็นพ่อแม่ของตน (ปู่ ย่า) น้อยกว่ารักผู้ที่เป็นลูกหลาน ฉะนั้นลูกหลานคือผู้สืบทอดมวลมนุษยชาติ มีคำกล่าวว่า มนุษย์ “รักลง” ไม่ “รักขึ้น” ฉะนั้น มวลมนุษยชาติจึงธำรงอยู่ได้
2. อย่างไรก็ตาม ลูกเป็นหลักที่พ่อแม่หวังว่าจะเลี้ยงดูยามแก่เฒ่า
3. ความใส่ใจของลูกในการดูแลพ่อแม่มีความสำคัญยิ่งกว่าเงินทองที่จะนำมาให้พ่อแม่
4. การเยี่ยมเยียนพ่อแม่ยามเจ็บไข้ได้ป่วยเป็นกำลังใจมากกว่าของฝากใดๆ

อมฤตพจนา

๘. ครอบครัว-ญาติมิตร (๒๐๙)

อติชาตํ อนุชาตํ ปุตฺตมิจฺฉนฺติ ปณฺฑิตา

อวชาตํ น อิจฺฉนฺติ โย โหติ กุลคนฺธโน

บัณฑิตย่อมปรารถนาบุตรที่เป็นอภิชาต หรืออนุชาต

ย่อมไม่ปรารถนาอวชาตบุตร ซึ่งเป็นผู้ทำลายตระกูล

๒๐๙ [๐๘.๐๘] (๒๕/๒๕๒)

∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻

คติสอนใจ

1. ทุกคนปรารถนาที่จะเห็นบุตรของตนเป็นบุตรที่มีความสามารถดีกว่าหรือด้อยกว่าตนแต่เป็นคนดี
2. ทุกคนย่อมไม่ต้องการอวชาตบุตร เป็นบุตรที่ไม่รู้บุญคุณของพ่อแม่ กระทำการแต่สิ่งที่ทำให้เสียใจ

อมฤตพจนา

๘. ครอบครัว-ญาติมิตร (๒๑๐)

ภริยา ปรมา สขา

ภรรยา เป็นยอดสหาย

๒๑๐ [๐๘.๐๙] (๑๕/๑๖๕)

∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻

คติสอนใจ

1. ภรรยาเป็นสหายที่รู้ใจและสนิทสนมที่สุด
2. ภรรยาเป็นผู้ปรับทุกข์ได้
3. ภรรยาเป็นที่พึ่งพายามเจ็บไข้ได้ป่วย
4. ภรรยาเป็นคู่ทุกข์คู่ยาก
5. ภรรยาเป็นสหายแท้จนวันสุดท้ายของชีวิต

อมฤตพจนา

๘. ครอบครัว-ญาติมิตร (๒๑๑)

มาตา มิตฺตํ สเก ฆเร 

มารดาเป็นมิตรประจำบ้าน

(แม่คือมิตรแท้คู่บ้าน)

๒๑๑ [๐๘.๑๐] (๑๕/๑๖๓)

∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻

คติสอนใจ

1. แม่เป็นมิตรประจำบ้าน
2. เลี้ยงดูแม่ให้ดีจะได้บุญล้นเหลือ
3. เลี้ยงดูแม่อย่างคนรับใช้จะต้องลงนรก
4. การดูแลแม่ของสามีหรือของภรรยา ให้ดูแลเหมือนกับแม่ของตัวเอง
5. จงอย่าเกี่ยงผู้ที่จะต้องดูแลแม่ยามเจ็บไข้ได้ป่วย

อมฤตพจนา

๘. ครอบครัว-ญาติมิตร (๒๑๔)

สยํ กตานิ ปุญฺานิ ตํ มิตฺตํ สมฺปรายิกํ 

ความดีที่ทำไว้เอง เป็นมิตรตามตัวไปเบื้องหน้า

๒๑๔ [๐๘.๑๓] (๑๕/๑๖๓)

∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻

คติสอนใจ

1. กฎแห่งกรรม ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
2. ความดีที่ทำไว้เองจะติดตามตัวเราเองไปทุกภพทุกชาติ
3. การสะสมอริยทรัพย์ไว้จะทำให้ติดตัวข้ามภพข้ามชาติเป็นเรื่องที่ควรตระหนักได้

อมฤตพจนา

๘. ครอบครัว-ญาติมิตร (๒๑๗)

อทฺธา เอโส สตํ ธมฺโม โย มิตฺโต มิตฺตมาปเท

น จเช ชีวิตสฺสาปิ เหตุ ธมฺมมนุสฺสรํ

การที่มิตร เมื่อระลึกถึงธรรมแล้ว ไม่ยอมทอดทิ้งมิตร

ในยามมีทุกข์ภัยถึงชีวิต ข้อนี้เป็นธรรมของสัตบุรุษโดยแท้

๒๑๗ [๐๘.๑๖] (๒๘/๑๖๖)

∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻

คติสอนใจ

1. เพื่อนแท้จะไม่ทอดทิ้งกันยามประสบความยากลำบาก
2. เพื่อนแท้จะไม่ตีจากยามเพื่อนต้องการความช่วยเหลือ
3. เพื่อนแท้ย่อมไม่ฉวยโอกาสยามที่เพื่อนเดือดร้อน
4. บทพิสูจน์ความเป็นเพื่อนแท้หรือไม่ให้ดูยามยากลำบาก จะแสดงนิสัยแท้จริงออกมาว่ามีความจริงใจหรือไม่

อมฤตพจนา

๘. ครอบครัว-ญาติมิตร (๒๑๙)

สาธุ สมฺพหุลา าตี อปิ รุกฺขา อรญฺชา

วาโต วหติ เอกฏฺ พฺรหนฺตมฺปิ วนปฺปตึ

มีญาติพวกพ้องมาก ย่อมเป็นการดี

เช่นเดียวกับต้นไม้ในป่าที่มีจำนวนมาก

ต้นไม้ที่ขึ้นอยู่โดดเดี่ยว

ถึงจะงอกงามใหญ่โตสักเท่าใด ลมก็พัดให้โค่นลงได้

๒๑๙ [๐๘.๑๘] (๒๗/๗๔)

∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻∻

คติสอนใจ

1. มีญาติพี่น้องและเพื่อนมากเป็นสิ่งดี เพราะทำให้เมื่อรวมตัวกันอยู่จะทำให้ต้านแรงลมได้
2. แต่ถ้าอยู่อย่างโดดเดี่ยวจะทำให้ไม่สามารถต้านแรงพายุได้ อาจจะโค่นล้มในที่สุด
3. ความสามัคคีเป็นบ่อเกิดแห่งพลังเสมอ