๑๓. พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์ (ท่านพ่อลี  ธมฺมธโร)

วัดอโศการาม  อำเภอเมือง  จังหวัดสมุทรปราการ

“พระอริยเจ้าผู้มีพลังจิตแก่กล้า”

พระเดชพระคุณพระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์ หรือท่านพ่อลี ธมฺมธโร พระอริยะเจ้าผู้ทรงคุณอันประเสริฐ ถึงพร้อมด้วยอำนาจแห่งบารมีและบุญที่สั่งสมไว้แต่ปางบรรพ์เป็นพระสุปฏิปันโน ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ที่มีภูมิธรรมและพลังจิตสูงยิ่ง มีจริยวัตรที่งดงาม มีศรัทธาที่เต็มเปี่ยมในการเผยแผ่สัจธรรม ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ศีล ก็เกิดแต่จิต สมาธิ ก็เกิดแต่จิต ปัญญา ก็เกิดแต่จิต บุญก็เกิดแต่จิต บาปก็เกิดแต่จิต จิตจึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด.. การที่บุคคลจะทำจิตให้บริสุทธิ์ได้ จะต้องคลายความยึดถือในตัวตน ในรูปนามและในอารมณ์ทั้งหลาย ที่ผ่านเข้ามาทางอายตนะ ๖   ทำจิตให้ตั้งมั่นอยู่ในสมาธิ ให้เป็น ๑ อยู่เสมอ อย่าให้กลายเป็นเลข ๒-๓-๔-๕ ฯลฯ ไปได้… จิตที่ได้อบรมอยู่เสมอ ย่อมจะสูงขึ้นแก่ขึ้นทุกที ๆ เป็นลำดับ เหมือนผลไม้ที่แก่จัด เมื่อสุกงอมแล้ว ก็ย่อมจะหล่นจากขั้วของมันในที่สุด…   การยกจิตออกไปรับสัญญาอารมณ์ภายนอก นั่นมิใช่เป็นวิธีที่ถูกของการทำสมาธิ… ถ้าจิตใจเราตั้งตรงเป็นหลักอยู่กับที่ มีสติอยู่กับลมหายใจเข้าออกอยู่เสมอแล้ว นิวรณ์และกิเลสทั้งหลายก็ย่อมจะเกิดขึ้นไม่ได้

จิตที่ดับจากกาย ย่อมหายไปเหมือนกับไฟที่ดับจากเทียน ไม่มีรูปร่างลักษณะ ให้ตาเนื้อของเราแลเห็นได้ แต่ไฟนั้นก็มิได้สูญหายไปจากโลก

เกิด ๓๑ มกราคม พ.ศ. ๒๔๔๙

ละสังขาร ๒๖ เมษายน พ.ศ. ๒๕๐๔

อุปสมบท ๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๖๒ / ญัตติ พ.ศ. ๒๔๗๐

อายุ ๕๕

พรรษา ๔๑

วัด วัดอโศการาม

ท้องที่ จ.สมุทรปราการ

สังกัด ธรรมยุติกนิกาย

ที่มา

• หนังสือ ๒๘ พระอรหันต์แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ พระธุตังคเจดีย์ วัดอโศการาม จ.สมุทรปราการ
• คัดลอกจาก : คติธรรม ๑๐๘ ของพระอาจารย์ลี ธัมมธโร (โดย ชมรมกัลยาณธรรม)