คำว่า “ประทานพร” คือให้พร พร ในความ หมายเดิมแปลว่า “เลือก” สิ่งที่เลือกแล้ว ถือว่าเป็นสิ่งที่ประเสริฐ เพราะฉะนั้น พรจึง มักใช้ในความหมายว่า ประเสริฐ ให้พรก็คือ ให้สิ่งที่ประเสริฐ แต่คำว่าประทานพร ที่ใช้ กับพระพุทธเจ้านั้น มักจะหมายถึงให้ตามที่ มีคนขอในพุทธกาลมีเรื่องสำคัญๆ ที่พระ- พุทธองค์ ทรงให้ตามที่มีคนขอใหญ่ๆ อยู่ ๓ ครั้ง คือ

          ๑. พระอานนท์ทูลขอ ก่อนจะรับตำแหน่งพุทธอุปัฏฐาก ประทานให้

          ๒. หมอชีวกโกมารภัจจ์ ทูลขอให้ทรงรับ ผ้าสำเร็จรูปแทนผ้าบังสุกุล ก็ประทานให้

          ๓. นางวิสาขาทูลขอ ๘ ข้อ ก็ประทานให้

          ปางประทานพร  หมายเอาเฉพาะพรที่ประทานแก่นางวิสาขา นางวิสาขา อาราธนาพระพุทธเจ้าและภิกษุสงฆ์ไปเสวยภัตตาหาร ที่บ้านของตน ได้ถวายขาทนียะและโภชนนียะ อันประณีตแด่ พระพุทธเจ้าและภิกษุสงฆ์ เมื่อพระพุทธองค์เสวยเสร็จ นางวิสาขา ก็เข้าไปกราบทูล ว่า “ข้าแต่พระผู้มีพระภาค หม่อมฉันขอประทาน พร ๘ ประการ พระเจ้าข้า” 

พรที่ ๑ ขอให้หม่อมฉันได้ถวายผ้าวัสสิกสาฎก (ผ้าอาบน้ำฝน)

พรที่ ๒ ขอให้หม่อมฉันถวายอาคันตุกภัต (อาหารสำหรับพระต่างถิ่นที่จรมา)

พรที่ ๓ ขอให้หม่อมฉันถวายคมิกภัต (อาหารแก่พระที่จะเดินทาง)

พรที่ ๔ ขอให้หม่อมฉันถวายคิลานภัต (อาหารแก่ภิกษุไข้)

พรที่ ๕ ขอให้หม่อมฉันถวายคิลานุปัฏฐากภัต (อาหารแก่พระผู้พยาบาลภิกษุไข้)

พรที่ ๖ ขอให้หม่อมฉันได้ถวายคิลานเภสัช (ยารักษาโรคแก่ภิกษุไข้)

พรที่ ๗ ขอให้หม่อมฉันได้ถวายธุวยาคู (ข้าวยาคูประจำ)

พรที่ ๘ ขอให้หม่อมฉันได้ถวายอุทกสาฎก (ผ้าผลัดอาบน้ำ) จนตลอดชีวิต