ในสัปดาห์ที่ ๔ พระพุทธองค์เสด็จออกจากรัตนจงกรมเจดีย์ ไปยังทิศ พายัพของต้นโพธิ์ ประทับ ณ เรือนแก้ว (รัตนฆระ) ว่ากันว่า เทวดา เนรมิตถวาย พระองค์ประทับ ณ เรือนแก้วนี้เป็นเวลา ๗ วัน ทรงพิจารณาพระอภิธรรม
พระอภิธรรมที่ว่านี้คือ พระอภิธรรม ๗ คัมภีร์ ที่โบราณาจารย์ย่อให้ สั้นเพื่อจำง่ายว่า สัง-วิ-ธา-ปุ-ก-ย-ป (สังคณี, วิภังค์, ธาตุกถา, ปุคคล บัญญัติ, กถาวัตถุ, ยมก, ปัฏฐาน)
สมัยพุทธกาลพระพุทธเจ้าทรงแสดงเฉพาะธรรมกับวินัย หลังพุทธปรินิพพานแล้ว ประมาณสองร้อยกว่าปี ธรรมกับวินัยจึงได้แตก แขนงออกเป็น ๓ หมวด อันเรียกว่า พระไตรปิฎก โดยธรรมได้แตกออกเป็นพระสุตตันตปิฎกและพระอภิธรรมปิฎก วินัยยังคงเป็นพระวินัยปิฎก พูดง่าย ๆ ก็คือ พระอภิธรรม มาจาก “ธรรม” หรือเป็น ส่วนหนึ่งของ “ธรรม” นั่นเอง
ใครไป นมัสการสังเวชนียสถาน ๔ ตำบล ที่อินเดีย ก็จะเห็นสถานที่ต่างๆ ที่พระพุทธองค์เคยประทับ รัตนจงกรมเจดีย์ เขาก็สร้างไว้ข้าง วิหารพุทธคยา มีดอกบัวสำหรับรองรับพระบาท (กี่ดอกไม่ได้นับ) รัตนฆรเจดีย์ ก็สร้างเป็นเรือนถัดจากรัตนจงกรมเจดีย์ ให้เห็นเป็นหลักฐานอยู่
41 ซอยพัฒนาการ 64 ถนนพัฒนาการ แขวงประเวศ เขตประเวศ กรุงเทพฯ 10250