ปัญญา (จิตใจเหนื่อย) สมาธิ (ความสงบใจ) -ให้ทำสมาธิหลังจากใช้ ปัญญามาก เพื่อเป็นการ สงบจิตใจ หลังจากนั้น จึงใช้ปัญญาต่อ สลับกัน ไปมา

๑๗

ปัญญา (จิตใจเหนื่อย) สมาธิ (ความสงบใจ) -ให้ทำสมาธิหลังจากใช้ ปัญญามาก เพื่อเป็นการ สงบจิตใจ หลังจากนั้น จึงใช้ปัญญาต่อ สลับกัน ไปมา

ทีนี้เมื่อเวลาพิจารณาปัญญามากเข้า ๆ จิตใจมีความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า ย้อนเข้ามาสู่สมาธิเสีย ย้อนจิตเข้ามาสู่สมาธิ บำเพ็ญทางสมาธิ คือจิตใจทำให้สงบอารมณ์ หยุดทางด้านปัญญาไม่ต้องคิด ต้องปรุง มุ่งหน้าต่อสมาธิด้วยความสงบใจ หรืออารมณ์บริกรรมแห่งธรรมนี้เท่านั้น พักอยู่ในสมาธิ เมื่อจิตมีความแน่นหนา มั่นคง หรือความสงบพอเป็นปากเป็นทางของด้านปัญญา หนุนปัญญาได้แล้ว ให้ก้าวทางด้านปัญญาอีกตามเดิมนั่นแหละ พิจารณาสิ่งที่เคยพิจารณา นี่เรียกว่าหินลับปัญญา ก้าวเดินอย่างนี้ตลอดไป

ภาพวาดพุทธประวัติย่อ

พระพุทธเจ้า 29 พระองค์

โซนที่ 1 พระพุทธเจ้า

โซนที่ 2 พระธรรม

โซนที่ 3 พระสงฆ์

โซนที่ 4 สรุปหลักธรรม-ห้องพระไตรปิฎก

โซนที่ 5 โลกียภูมิ

โซนที่ 6 บัว 4 เหล่าและภาพ 3 มิติ

โซนที่ 7 สมเด็จพระสังฆราชฯ

โซนที่ 8 พระอสีติมหาสาวก

โซนที่ 9 วิหารพระโพธิ์สัตว์

โซนที่ 10 ธรรมปฏิบัติและโลกุตตรภูมิ

โซนที่ 11 ลานธรรมปฏิบัติ

โซนที่ 12 พระบูรพาจารย์ 30 องค์

โซนพิเศษ โลกียภูมิและโลกุตตรภูมิ

พระพุทธเจ้า

พระธรรม

อริยสัจ 4 ความจริงอันประเสริฐ 4 ประการ

สรุปหลักธรรมที่สำคัญในพระพุทธศาสนา/ภาคผนวก

พระสงฆ์

โลกียภูมิและโลกุตรภูมิ

โลกียภูมิและสังสารวัฏ 31 ภูมิ

โลกุตรภูมิ : ธรรมปฏิบัติเพื่อความหลุดพ้น

ธรรมะนำชีวิต**

หน้าหลัก

โซน

พิพิธภัณฑ์จรรโลงพุทธศาสนา