วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหาร
พ.ศ. 2333 - พ.ศ. 2396
สมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ 7 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
ดำรงพระยศ พ.ศ. 2394 - พ.ศ. 2396
สมณุตตมาภิเษก พ.ศ. 2394 ณ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม
สถิต วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามราชวรมหาวิหาร
นิกาย มหานิกาย
ประสูติ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2333
สิ้นพระชนม์ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2396
พระชนมายุ 63 พรรษา
ประสูติ
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส ทรงเป็นพระโอรสองค์ที่ 28 ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก มีพระนามเดิมว่า พระองค์เจ้าชาย วาสุกรี
การศึกษา
สามเณรพระองค์เจ้าวาสุกรี ทรงเป็นศิษย์ในสำนักสมเด็จพระพนรัตน์ (แก้ว) อธิบดีสงฆ์วัดพระเชตุพน และได้ทรงศึกษาอย่างใกล้ชิดกับพระอาจารย์ ได้รับมอบตำรับตำราพิชัยสงคราม โหราศาสตร์ เวทมนตร์ และพระธรรมวินัยไว้ด้วย จึงทรงเป็นผู้เชี่ยวชาญแตกฉาน นับได้ว่าเป็นนักปราชญ์ที่ล้ำลึกของยุคต้นรัตนโกสินทร์ ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพุทธเลิศหล้านภาลัย (รัชกาลที่ 2 ) จึงได้ทรงผนวชเป็นพระภิกษุเมื่อปี พ.ศ.2354 สมเด็จพระสังฆราช (สุก) เป็นพระอุปัชฌาย์ และสมเด็จพระพนรัตน์ วัดพระเชตุพนฯ เป็นพระกรรมวาจาจารย์
พระเกียรติคุณประกาศ
ในปี พ.ศ.2532 องค์การยูเนสโก ในกรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส ประกาศเป็นผู้มีผลงานดีเด่นทางด้านวัฒนธรรมระดับโลก ประจำปีพุทธศักราช 2533 - 2534 สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส ได้ทรงพระนิพนธ์หนังสือต่างๆ ไว้เป็นจำนวนมากทั้งบทร้อยกรองและร้อยแก้ว สมพระเกียรติที่เป็น “รัตนกวี” ของชาติ ดังนี้ (1) โคลง เช่น โคลงดั้นเรื่องปฏิสังขรณ์วัดพระเชตุพนฯ (2) ฉันท์ เช่น กฤษณาสอนน้องคำฉันท์ (3) ร่ายยาว เช่น มหาเวสสันดรชาดก (เว้นกัณฑ์ชูชกและมหาพน (4) กลอน เช่น เพลงยาวเจ้าพระความเรียง (5) ภาษาบาลี เช่น ปฐมสมโพธิกถาฉบับภาษาบาลี มีต้นฉบับอยู่ในหอสมุดแห่งชาติ ซึ่งเป็นหนังสือพระพุทธประวัติ ฉบับที่มีขนาดหนาที่สุดในโลก
สิ้นพระชนม์
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรสฯ ทรงมีพระชนมายุอยู่ในรัชกาลที่ 4 เพียง 2 พรรษา ก็ประชวรด้วยพระโรคชรา และสิ้นพระชนม์เมื่อ พ.ศ. 2396 สิริรวมพระชนมายุได้ 64 พรรษา
41 ซอยพัฒนาการ 64 ถนนพัฒนาการ แขวงประเวศ เขตประเวศ กรุงเทพฯ 10250